2023 Copyright. The Fruit Boutique. All Rights Reserved. | A Project Of Progressitc I.T.C Services Ltd.
Tα Ïοδάκινα είναι σπουδαία πηγή υδατανθÏάκων, Ï€Ïωτεϊνών, διατÏοφικών ινών, βιταμίνης C και βιταμίνης A. ΠεÏιÎχουν αÏκετή ποσότητα βοÏίου το οποίο ενισχÏει τα επίπεδα οιστÏογόνων στις γυναίκες που διανÏουν την πεÏίοδο μετά την εμμηνόπαυση. ΕπιπλÎον δÏαστηÏιοποιοÏν τον εγκÎφαλο και Ï€Ïολαμβάνουν την πιθανότητα οστεοπόÏωσης.Είναι ακόμα γνωστό ότι μειώνουν την πίεση του αίματος, ενώ εντάσσοντας τα Ïοδάκινα στην καθημεÏινή σας διατÏοφή καταπολεμάτε θανατηφόÏες ασθÎνειες όπως ο καÏκίνος.
Τα Ïοδάκινα είναι Ï€Î¿Î»Ï ÎµÏ…ÎµÏγετικά για την Ï€Îψη λόγω της πεÏιεκτικότητάς τους σε αλκάλια, Îτσι μποÏείτε να αποχαιÏετίσετε όλα τα Ï€Ïοβλήματα του στομάχου. Είναι καλή πηγή διατÏοφικών ινών, το καλÏτεÏο δηλαδή για Ï€Ïοβλήματα δυσκοιλιότητας.
ΒοηθοÏν στην Ï€Ïόληψη των αιμοÏÏοÎδων οι οποίες μποÏοÏν να Ï€ÏοκαλÎσουν μεγάλη ταλαιπωÏία αλλά και στην ενίσχυση του Î±Î½Î¿ÏƒÎ¿Ï€Î¿Î¹Î·Ï„Î¹ÎºÎ¿Ï ÏƒÏ…ÏƒÏ„Î®Î¼Î±Ï„Î¿Ï‚ Ï€Ïολαμβάνοντας πολλÎÏ‚ ασθÎνειες όπως ο ÎÏπης ζωστήÏας. Αν Îχετε καÏδιακά Ï€Ïοβλήματα, τα φÏοÏτα αυτά σας βοηθοÏν να βάλετε Ï„Îλος στα στηθάγχη. ΕπιπλÎον είναι πλοÏσια σε κάλιο, νάτÏιο και ασβÎστιο που κάνουν καλό στην επιδεÏμίδα και με 88% πεÏιεκτικότητα σε νεÏÏŒ είναι ιδιαίτεÏα δÏοσιστικά.
Επίσης είναι Îνας καλός Ï„Ïόπος να καθαÏίσετε τα νεφÏά και την ουÏοδόχο κÏστη χάÏη στις καθαÏτικÎÏ‚ τους ιδιότητες. ΠεÏιÎχουν απαÏαίτητα φυτικά θÏεπτικά συστατικά, αντιοξειδωτικά και καÏοτενοειδή, ενώ η κατανάλωση επαÏκοÏÏ‚ ποσότητας θα σας τονώσει και θα σας κάνει πιο δÏαστήÏιους.
Η παÏουσία καÏοτενοειδών σημαίνει ότι κάνουν Ï€Î¿Î»Ï ÎºÎ±Î»ÏŒ στα μάτια σας. Η λουτεÎνη και ζεαξανθίνη που βÏίσκονται στα Ïοδάκινα Ï€ÏοστατεÏουν τα μάτια σας από την ηλιακή ακτινοβολία. Τα Ï€ÏοστατεÏουν επίσης από άλλες διαταÏαχÎÏ‚ που σχετίζονται με την ηλικία όπως η εκφÏλιση ωχÏάς κηλίδας και ο καταÏÏάκτης. Τα αντιοξειδωτικά σας βοηθοÏν να καταπολεμήσετε ασθÎνειες που σχετίζονται με τη γήÏανση.
Γιατί το χαÏακτηÏίζουμε , «φÏοÏτο από την ΠεÏσία»;
Oi αÏχαίοι Έλληνες, αλλά και οι Ρωμαίοι, χÏησιμοποιοÏσαν σε πολλÎÏ‚ πεÏιπτώσεις το μήλο (malum) σαν γενικό ÏŒÏο για τα οπωÏικά, Ï€ÏοσθÎτοντας Îνα Ï€ÏοσδιοÏιστικό επίθετο για να δηλώσουν άλλα φÏοÏτα.
Έτσι, για παÏάδειγμα, το βεÏίκοκο το ονόμασαν ΑÏμενικόν μήλον. Το χÏυσό Ïοδάκινο το είπαν πεÏσικόν μήλον, και η ονομασία Îπιασε στα λατινικά, όπως θα δοÏμε παÏακάτω, όχι όμως στα ελληνικά. Αλλά ας πάÏουμε τα Ï€Ïάγματα με τη σειÏά. Η Ïοδακινιά είναι ιθαγενής της Κίνας, στα μÎÏη μας όμως τα Ïοδάκινα ήÏθαν από την ΠεÏσία, πιθανότατα με τις εκστÏατείες του ΑλÎξανδÏου.
ΠεÏσικά μήλα λοιπόν τα Ïοδάκινα, και όπως Ï€Î¿Î»Ï ÏƒÏ…Ï‡Î½Î¬ συμβαίνει το ουσιαστικό Îπεσε και ονομάστηκαν σκÎτα πεÏσικά. Αλλά και στα λατινικά, malum persicum το είπαν το Ïοδάκινο κι εκεί το επίθετο ουσιαστικοποιήθηκε και το φÏοÏτο Îμεινε να λÎγεται persicum, στον πληθυντικό persica. Κι απ’ αυτόν τον πληθυντικό, που θεωÏήθηκε ενικός Î¸Î·Î»Ï…ÎºÎ¿Ï Î³Îνους, ονομάστηκε, με τις ανάλογες αλλοιώσεις, το Ïοδάκινο σε όλες σχεδόν τις ευÏωπαϊκÎÏ‚ γλώσσες: peach στα αγγλικά, pêche στα γαλλικά, Pfirsisch στα γεÏμανικά, pesca στα ιταλικά• κι αν στις παÏαπάνω λÎξεις μόνο ο ετυμολόγος μποÏεί να αναγνωÏίσει την πεÏσική αÏχή, τα ολλανδικά (Perzik) ή τα Ïώσικα (Ï€ÎÏσικι) ή μεÏικÎÏ‚ ιταλικÎÏ‚ διάλεκτοι (persica) διατηÏοÏν ολοζώντανη την ανάμνηση.
Στα ελληνικά όμως λÎμε Ïοδάκινο, λÎξη που δεν Îχει σχÎση οÏτε με τα Ïόδα οÏτε με την… Κίνα, την Ï€Ïαγματική πατÏίδα του καÏποÏ. Όσο κι αν δεν φαίνεται διά Î³Ï…Î¼Î½Î¿Ï Î¿Ï†Î¸Î±Î»Î¼Î¿Ï, η λÎξη είναι δάνειο από τα λατινικά, και μάλιστα από μια συγκεκÏιμÎνη ποικιλία Ïοδάκινα, όψιμα, μεγάλα και σκληÏόσαÏκα, που ονομάζονταν duracina (ίσως επειδή καλλιεÏγοÏνταν στο ΔυÏÏάχιο, αν και αμÎσως παÏετυμολογήθηκαν από το λατινικό durus, σκληÏός), και Ï€ÎÏασαν στα ελληνικά ως δωÏάκινα ή δοÏάκινα.
Από τότε ως σήμεÏα, Ïοδάκινα λÎμε και γÏάφουμε, επί 1500 ή 1800 χÏόνια.
Το Ïοδάκινο Îχει παÏουσία στη δημοτική ποίηση, μαζί όμως με άλλα οπωÏικά και σε δεÏτεÏη μοίÏα, ενώ στη φÏασεολογία μας σχεδόν απουσιάζει• δεν υπάÏχει καμιά Ï€Î¿Î»Ï Î³Î½Ï‰ÏƒÏ„Î® παÏοιμία ή ιδιωματική φÏάση με το Ïοδάκινο, εκτός από την στεÏεότυπη παÏομοίωση για το νεανικό δÎÏμα ή «το μάγουλο (σαν) Ïοδάκινο», για φÏÎσκο, κÏουστό, νεανικό μάγουλο.
Ροδάκινα υπάÏχουν σε πολλÎÏ‚ ποικιλίες, αν και πολλÎÏ‚ Îχουν εκλείψει, όπως τα λεμονάτα ή οι μαστοί της ΑφÏοδίτης. Ίσως Îχουν εκλείψει από την αγοÏά και οι μαλακοί και νοστιμότατοι γιαÏμάδες, όπως διαβάζω σε άÏθÏο εφημεÏίδας, πάντως, πολλοί αποκαλοÏν «γιαÏμάδες» όλα αδιακÏίτως τα Ïοδάκινα. Η λÎξη γιαÏμάς Ï€ÏοÎÏχεται από τα τοÏÏκικα, από το Ïήμα yarmak που θα πει σχίζω. Yarma ÅŸeftali είναι λοιπόν στα τοÏÏκικα το Ïοδάκινο που σχίζεται εÏκολα, που ο πυÏήνας του αφαιÏείται εÏκολα, το εκπÏÏηνο. Το Ïοδάκινο γενικώς στα τοÏÏκικα είναι ÅŸeftali, κι αν Ï€ÏοσÎξατε την ομοιότητα με την κυπÏιακή σεφταλιά, δεν είναι τυχαία, παÏόλο που η σεφταλιά δεν πεÏιÎχει Ïοδάκινα! Όπως Îχει δείξει ο Θ. Μωυσιάδης, η λÎξη Ï€ÏοÎÏχεται από το Chef Ali kebab, το κεμπάπ του σεφ Αλή, από κάποιον ονομαστό τουÏκοκÏÏ€Ïιο μάγειÏα, αλλά όταν ο Αλή ξεχάστηκε ήταν εÏκολο να συνδεθεί παÏετυμολογικά η λÎξη με το Ï€Î±Î½Ï„Î±Ï‡Î¿Ï Ï€Î±Ïόν «σεφταλί», το Ïοδάκινο.
Στην Άπω Ανατολή, που είναι η γενÎθλια γη του, το Ïοδάκινο θεωÏείται ότι συμβολίζει τη μακÏοζωία, ή ακόμα και την αθανασία, και Îχει άφθονες πολιτισμικÎÏ‚ αναφοÏÎÏ‚. ΥπάÏχουν άλλωστε και κινÎζικες ποικιλίες που τώÏα τελευταία καταφθάνουν στις ευÏωπαϊκÎÏ‚ αγοÏÎÏ‚, όπως τα πλακουτσά Ïοδάκινα.
Μια και μπήκαμε στην ποίηση, να πω ότι βÏίσκω Îνα νεανικό ποίημα του Παλαμά, με τίτλο «ΑÏγουστος».
ΜÎσ’ από μια Ïοδακινιά ξανθή
ο ΑÏγουστος τις χάÏες του σκοÏπίζει
Σαν το χλωÏÏŒ Ïοδάκινο μυÏίζει
σαν το χλωÏÏŒ Ïοδάκινο ανθεί.